Dag 11: Page - Kayenta

Hotel: Hampton Inn Kayenta Aantal km gereden: 181 km

We brachten onze valiezen deze morgen met een karretje naar de auto (allé, we hebben er 2 nodig: iedereen kijken!), en vertrokken richting Lower Antilope.

Dat ligt op Indiaans grondgebied en dat zouden we dus geweten hebben. De Indianen doen niet mee met de Amerikaanse Annual Park Pass, en dus moesten we betalen, en veel!

We moeten wachten om mee te kunnen met de groep van 10.15u. Onze gids zat ondertussen luid te rochelen op een bank. Dat beloofde! Maar het loonde de moeite!

We moesten na 1 mile stappen in een dunne spleet klauteren. Dat is hier niet voor dikke mensen! De kloof ligt volledig onder de grond. Het is één pracht en praal. Het zand heeft de rotsen zo uitgeschuurd. We waren maar met een kleine groep, en konden goed foto’s trekken (250 denk ik) Families trokken van elkaar, zodat we er ook weer van ons 5 hebben. Dat gaat hier heel goed.

We moesten soms echt klauteren, de rugzak doorgeven of we kwamen er niet door. Fantastisch!

Door de regenval was het tweede gedeelte gedeeltelijk ondergelopen, maar de gids wou met ons toch verder, als we onze schoenen uitdeden en door het water stapten. Een deel van de groep keerde daarom terug, maar wij gingen dapper verder. We hebben eerst ook een beetje getwijfeld, maar we waren hier maar 1 keer, dus… doorgaan! Dat maakte het nog spannender en avontuurlijker! Het water was vuil en rood van het zand, maar wel erg verfrissend. Daarna op blote voeten verder stappen was onmogelijk door de rotsen, maar gelukkig had ik wc papier bij waarmee we onze voeten toch een beetje konden afkuisen van al dat rode natte zand.

We zijn nog onder de indruk van zoveel moois dat verstopt zit onder de grond!

Daarna reden we verder naar Kayenta door Indianengebied, waar we moesten stoppen om te tanken. We wilden daar in een keer eten ook, maar dat leek ons te luguber. De supermarkt was ronduit smerig, en we kochten dus gewoon voorverpakte sandwiches die we opaten in de auto. Het begon immers te stortregenen en we werden al snel omgeven door vuile, beglurende Indianen en loslopende honden. Bah!

We zagen kinderen buiten komen uit de winkel die een grote augurk opaten. Lijkt ons absoluut niet lekker. Er was ook een preker bezig in een tent, net zoals op tv.

Verder onderweg bezochten we het Navajo National Monument. We maakten een wandeling en zagen op het einde, door een sterke verrekijker die daar staat, rotswoningen aan de overkant. Je kan ze niet meer bereiken nu. Waw! Je ziet alles nog, tot trappen toe. Aan de jaarringen van de houten spalken in de daken hebben ze vastgesteld hoe oud ze wel moeten zijn:van in 1200.

Ons hotel wordt gerund door Indianen. Dat is eens iets anders. Naast het hotel staan enkele voorbeelden van hutten hoe Indianen leven:ceremoniehut, mannenhut, vrouwenhut, sauna...

We kunnen overal in.

Ik stak voor de eerste keer een was in, nu we eens vroeg in een hotel waren (16u).

Er bleek nergens een restaurant te zijn, behalve de fastfoodketens, die vind je overal.

We aten daarom in het hotel zelf. Omdat we er logeren, kregen we gratis frybread als voorgerecht erbij. Dat is warm brood dat je met honing moet eten: SUPER! Kinderen aten spaghetti en kregen lookbroodjes erbij, Luc nam een burger en ik een Caesarsalade: jammie! Om te drinken kregen we water. Ze brachten zelfs citroen om er in te doen. Iets wat de kinderen thuis ook willen in het vervolg.

Victor en M-L wilden zwemmen, Charlotte op facebook. Victor deed eerst grote boodschap op het toilet, maar hij gebruikte zodanig veel papier dat wc verstopt raakte.

Het systeem van de wc’s is hier anders dan bij ons. De wc staat altijd volledig vol water, en dat wordt dan weggezogen als je doorspoelt. Daarna loopt ze weer vol met proper water. Dus bij een verstopping loopt alles direct over de rand. Je kan je al voorstellen: de badkamer stond volledig onder! We hebben snel de receptie geroepen en die kwamen met een reuze onstopper en het was snel opgelost. Dan hebben ze heel de badkamer voor ons gekuist en nieuwe handdoeken gebracht. Weer een avontuur erbij :(

M-L en Victor zijn dan toch nog gaan zwemmen: het was nog steeds 30° buiten om 20u. Daarna nog iedereen in de douche, klaar voor een goede nachtrust.



Vorige                                                                                Volgende