Dag 4: Groveland - Bishop

Hotel: Hotel Holiday Inn Express Hotel & Suites Aantal km gereden: 370 km

Na een simpel, maar degelijk ontbijt zijn we vertrokken naar Yosemite NP. Onderweg hebben we nog snel een frigobox in isomo gekocht en een ganse zak ijsblokken: 8$ voor beiden, daar kan je niet voor sukkelen!

Bij de ingang van het park direct een American Annual Park Pass gekocht, want we gaan nog parken doen deze reis. En hier kan je eens niet betalen met creditcard! Gelukkig hebben nog wat cash bij.

We hebben besloten de Tiogapass te rijden, die pas open is.

We stoppen toch even om een trail te maken naar Sequoia's, waar we onmiddellijk uitleg krijgen van een vriendelijke ranger.Hoe hoger de sequoia, hoe kleiner eigenlijk de vruchtjes!

Aan de stopplaats staan ook ijzeren vuilbakken en speciale wc's zodat beren geen voedsel ruiken.

We mogen ook geen voedsel in de auto laten.

Spannend of we toch een beer zouden zien; we geloven er niet echt in. Het verbaast ons wel dat alles hier zo proper is! De toiletten langs de autosnelweg in België kunnen hier heel wat van opsteken....

Even later houdt men ons tegen omdat er brand is. Die hebben ze zelf gesticht om de sequoia's van de dood te vrijwaren door ze genoeg licht te blijven geven. We moeten heel traag verder rijden. Als we toekomen in Olmstead Point, eten we eerst onze picknick op met een prachtig zicht op de Half Dome. We stappen op de witte rotsen en genieten van het uitzicht in een heerlijk zonnetje: zalig!

We rijden verder tot we een auto langs de kant van de weg zien staan: plots zien we het ook: een beer komt door het gras gewandeld, onze richting uit! Luc en Victor stappen uit en gaan dichterbij om betere foto's te kunnen trekken. Achter ons staan al snel nog enkele auto's met toeristen. Een parkranger in een auto maakt een einde aan de pret door ons aan te manen verder te rijden. We passeren verder nog een heel mooi meer, rijden tussen de sneeuw aan weerskanten van de weg en zien een dood hert liggen.

Als we het park uit zijn komen we uit in een vlakte en zoeken via de Tom Tom onze weg naar Bodie. Die is normaal gezien helemaal niet langs hier, maar we besluiten het er toch op te wagen en slaan een zandweg in vol keien. Na een lange 30 minuten zien we Bodie liggen, een oud stadje waar gouddelvers woonden. De auto heeft een stoflaag gekregen, maar het is zeker de moeite waard! We lopen in de hitte hier rond tot sluitingstijd. Je kan je zo inbeelden hoe het hier geweest moet zijn vroeger! We trekken dezelfde foto als U2 trok voor zijn album The Joshua Tree. Als echte fans is dat helemaal te gek natuurlijk, te weten dat je in de middle of nowhere op dezelfde plaats staat als je favoriete groep.

In Bodie is het heel rustig, er staan nauwelijks enkele auto's. Als afsluiter krijgen onze kinderen van de rangers (die ons het park bijna uit moeten duwen) nog een leuk embleem mee.

Deze dag kan niet meer stuk! Het is nog een eind rijden naar ons hotel, maar onderweg bezoeken we als afwisseling ook nog Mono Lake. De South Tufa Area is werkelijk verbluffend in de ondergaande zon. Wat een wonder van de natuur dat die zoiets creërt. We trekken heel wat foto's en maken een wandeling rondom de Tufa's naar de auto terug. Het is er heerlijk rustig.

We rijden nog een uur naar Bishop, waar ons hotel is. Daar gaan we eten in de Mc Donalds die we te voet kunnen bereiken.

Daarna nog een verslagje typen terwijl de kinderen alweer slapen.

We horen nog het vuurwerk van 4th of July, maar zijn te moe om te gaan kijken.

Vorige                                                                                Volgende