Dag 12: Kayenta - Grand Canyon

Hotel: Maswik Lodge Aantal km gereden: 328 km

Het onbijt was deze morgen heel lekker. Met vers deeg mocht je met een wafelmachine zelf je wafels bakken. Ik heb er een tijdje gestaan om iedereen te voorzien!

We reden naar Monument Valley. Het begin is heel mooi, maar na een tijdje worden de pieken minder steil. Het is een weg van 17 mile met putten, zand ed. Er wonen nog echte Indianen maar die hebben we maar van ver gezien (enkel hutjes). De meeste Indianen wonen in een soort ghetto’s van allemaal dezelfde huizen zonder verdiep. Niemand heeft een tuin!

De weg is echt onverantwoord voor onze auto, maar ja we zijn hier nu. Een keer glijden we echt bijna terug van de helling. Erg spannend weer allemaal!

We zagen de piek waarop Clint Eastwood geklommen is voor een westernfilm.

In het midden van het park stond een Indiaan met paarden en mochten de kinderen er elk gratis op zei hij. Hij porde wat té veel aan, en we betrouwden het niet. Maar uiteindelijk was het toch gratis. Ze reden zelfs even alleen en vonden het geweldig!

We ontmoetten op diezelfde plaats de mensen die voor ons zaten in het vliegtuig: wat een toeval! We maakten een babbel over wat ze al bezocht hebben en over het grote toeval, en trokken foto’s van elkaars familie. Echt leuk!

In het park stonden af en toe Indianenvrouwen die zelfgemaakte juwelen verkopen, waar wij, de meisjes dus, zichzelf trakteren.

We bezochten buiten het park nog Goulding’s Lodge: Goulding was een blanke man die het vertrouwen van de Indianen won door ruilhandel met hen te drijven. Zij maakten juwelen, hij gaf hen bloem, eten in blik ed. Later ging hij in Amerika vertellen over hen, en kon regelen dat er tegen betaling gefilmd werd in het park.

Zijn huis konden we volledig bemeubeld bezoeken en ook de set waar John Wayne voor een film logeerde. We bleven weer langer dan verwacht en met honger keerden we naar Kayenta terug. Daar snel gegeten in Burger King. In Burger King hebben ze nu vanalles van Twilight bij een kids menu. Charlotte en M-L hebben nu dus elk een tasje en Ch ook nog een bracelet.

Voor het vertrek nog even naar wc geweest en cola’s bijgevuld. M-L stond voor mijn deur te wachten en toen ik die open deed, kwam die keihard tegen haar voorhoofd. Het was heel erg blauw en het begon op te zwellen. Dus ijs gaan vragen en ertegen gehouden en zij maar wenen.

In de auto begin ik alvast op te schrijven wat we allemaal gedaan hebben die dag, want ik kan het anders niet meer onthouden.

Het was een saaie rit naar Grand Canyon. Onderweg zagen we al de eerste uitlopers. We kwamen het park langs het oosten binnen. Dat bleek een goede zet te zijn, want alle uitzichtpunten daar zijn met de auto te bezoeken. Wat stapten dan ook geregeld uit. Het werd wel koud (dat is dan 22° ofzo) We kwamen maar om 20u toe, veel later dan gepland. De kamer is basic, maar ok. Wij kozen nochtans voor de luxe kamer, wat moet een andere dan zijn?

We aten in het mega restaurant: kinderen spaghetti, wij tortilla opgevuld met vlees en rauwe groenten. Lekker!

Daarna gaan slapen want iedereen is moe. Luc en ik keken nog wat naar foto’s. Gelukkig kunnen we die op pc zetten, onze kaarten waren al lang vol geweest. Idem voor Victor die netjes alles trekt wat hij zijn papa ziet trekken. Eigenlijk wel schattig.

Vorige                                                                                Volgende