dinsdag 20 juli 2010

Dag 20: Los Angeles

Klik hier voor meer foto's van deze dagHotel: Residence Inn Los Angeles Manhattan Beach
Aantal km gereden: 87 km

Vandaag was weer een echte topdag!

Na een eerder matig ontbijt (de verse wafels steken tegen, oh wat zijn we verwend!) zijn we om 8.30u vertrokken. Het was al bijna direct file dus we kwamen pas om 9.30u toe op Hollywood Boulevard. De parking had Luc al op voorhand zorgvuldig uitgezocht, dus met de Tom Tom is het echt maar ingeven en rijden. Hij werkt goed, anders vonden we hier nooit onze weg!

De Walk of Fame sprak ons direct aan: al die rode sterren in het voetpad, het is een eigenaardig zicht. We hebben wel enkele leuke gezien: Donald Duck, Mickey Mouse, Michael Jackson enz. Blijkt nu dat die sterren per letter moeten betalen voor hun "ster". Men wilde niet zeggen hoeveel dat nu is, maar in 1973 was het al 27000 dollar/letter!!!

Het Kodak theater is het theater waar de oscaruitreikingen plaatsvinden. Daar hebben we eens op de trap gelopen zoals de filmsterren dat doen. Binnen kon je een begeleide toer volgen, maar de persoon bij de tickets zei heel eerlijk dat ze net aan het renoveren waren en er een plastieken zeil hing binnenin en de stoelen bedekt waren. Dus hebben we daar niet voor betaald, en keken door het glas naar de gigantische trap. De ingang vanop straat is helemaal niet zoals verwacht. Ze moeten eigenlijk eerst door een winkelgalerij lopen en dan komen ze pas bij de trap die naar de ingang leidt.

Het Chinese Theater is heel leuk: Victor werd bijna gek toen hij afdrukken zag van Star Wars, Harry Potter ed. Het is in open lucht en ondertussen was de zon gelukkig beginnen schijnen, want deze morgen was het mistig en koud.


Dan verder over de sterren gewandeld en een combiticket gekocht voor 3 musea die M-L graag wou zien:

  • Ripley's Believe It or Not: allerlei gekke dingen staan hier opgesteld: een koe met 5 poten, een kalf met 2 koppen, enz
  • Guiness World Record: de belangrijkste wereldrecords werden uitgebeeld. Is echt niet zo bijzonder.
  • Wassenbeeldmuseum: hier zag Victor allerlei mensen van Star Wars: hij was weer in alle staten. M-L zag de Dikke en de Dunne en Charlie Chaplin waar ze over had geleerd op school.
De kinderen vonden het wel heel leuke musea.


Tegen 's middags waren we al met alles klaar, en zijn we gaan eten in het Hard Rock Cafe: het was net geopend en de eerste middag dat je er kon eten.

Voor 5$ kreeg je een uniek glas als aandenken. Hebben we maar gekocht dan.

Daarna met de auto naar het Hollywood Sign gereden. LA is zo groot: je denkt dat het niet zo ver is, maar het is toch telkens weer 45 minuten rijden bijna.

Het sign is echt mooi, vooral de eerste keer toen we het zagen. Je kan er niet helemaal bij, maar van ver kan je het goed zien vanaf een bepaalde plaats. (stond al in ons roadbook, dus we konden er direct heen rijden) Daar hebben we foto's getrokken natuurlijk van iedereen. Ongelooflijk dat we daar echt stonden!!!

Ondertussen was er een zielige man een film aan het opnemen met zijn vriend over de ruimte. Hij had al een echte regisseursstoel en alles. We moesten ons echt inhouden om niet luidop in de lach te schieten.

Verder vervolgden we onze weg naar het huis van Vanessa Hudgens: het staat gewoon langs de kant van de weg, zonder hekkens. Waw!!! Wat een kast! Charlotte natuurlijk even op de oprit gaan staan voor een leuke foto.

Vandaar op weg naar Zac Efrons huis. Dat was moeilijker te vinden, maar Charlotte herkende de poort van op internet thuis. Meer zagen we er niet van. Zijn vuilnis stond wel buiten en we zagen dat hij vooral slaatjes uit zwarte plastieken bakjes eet. Hi hi, echte paparazzi zijn we geworden. Mijn kauwgom in zijn vuilbak gestoken en terug op weg naar het hotel. We reden in Beverly Hills tussen kasten van huizen; echte kronkelwegen zijn het: je vindt er zonder gps je weg niet! Op geen enkele deur staat een naam, soms zelfs geen postbus ook. Je moet dus thuis alles opzoeken eer je iemand wil kunnen terug vinden. Ze verkopen hier wel plannetjes met adressen op aangeduid, maar of die te vertrouwen zijn? Je kan zo vanalles zeggen natuurlijk en ik denk niet dat de sterren dat zouden toelaten dat ze gewoon flyers verkopen met hun echte adres op.

M-L wou nog zwemmen in het hotel, maar om 19u ging de zon onder en werd het weer koud (66°F). Toen we om 19.30u toekwamen, waren we nog net op tijd om een broodje mee te nemen van de lobby uit de Managers Reception en dat hebben we op de kamer opgegeten. Ik had nog kip van gisteren over (we hadden netjes een doggypak meegekregen op Medieval Times) en heb die opgewarmd in de microgolf. Lekker gezellig!

Morgen weer vroeg op want we willen er op tijd zijn.

Vorige                                                                                Volgende