Dag 9: Las Vegas - Bryce Canyon

Hotel: Best Western Bryce Canyon Grand Hotel Aantal km gereden: 489 km

Vandaag nog eens wafels als ontbijt gegeten en dan alles in de auto ingepakt. Dat duurde heel lang vond ik. Gelukkig hebben we veel bergruimte onder de zetels waar we veel in kwijt kunnen.

Al ons drinken bv zit daarin (zo’n 25 liter, echt waar!) Van in de hotellobby nam iedereen nog een beker koffie/thee mee voor in de auto. Vinden we nog altijd erg leuk.

Na 1 uur rijden waren er wegenwerken waadoor we 1 uur in de file stonden. Zo bleven we niet op schema natuurlijk.

Na de file getankt en croque monsieur gegeten. 1 liter cola kost hier 1$ in de Mac, en je mag gratis hervullen! Dus dat doen we dan, en nemen de beker mee in de auto.

Het is ondertussen weer niet te doen van de hitte: 110°F=43,3°C!!

In één trok zijn we verder gereden: Victor las in zijn Harry Potter, Charlotte in New Moon en Marie-laure keek naar een dvd: dat gaat allemaal prima.

Onderweg kan je ook makkelijk overal naar toilet, wat erg handig is. Ook heel hygienisch trouwens: overal hangen papieren om over de wc bril te leggen die dan mee doorspoelen, zelfs in alle nationale parken. Ik denk dat de Amerikanen bang zijn om iets op te doen, omdat de zorgverzekering hier niet goed is en dat voor hen veel geld kost, mochten ze ziek worden.

In elk geval kan Europa daar nog wat van leren qua wegrestauratie!

Om 16u pas zijn we toegekomen in Bryce Canyon. Eerst ingecheckt in het hotel en we hebben weeral een prachtige kamer. Het was wel ijskoud geworden: 55°F: de helft van deze middag! Snel in de kamer onze enige trui die we bijhebben aangedaan, want iedereen had een topje +shortje aan, en zo het park binnen gereden dat vlak tegen het hotel ligt.

Er zijn 14 uitzichtspunten. Normaal moet je eerst naar onder in het park rijden en dan terug naar boven, maar het werd erg donker en we hoorden onweer, dus we besloten om de belangrijkste punten eerst te doen.

Bij het 1ste punt begon het echter al te regenen: pfff! Wat een teleurstelling: daar waren we helemaal niet op voorzien en ook het zicht viel daardoor tegen.

Luc en Victor liepen in de gietende regen dapper een hoge helling op om het uitzicht toch te zien. Na 30 min hield het op, de zon scheen weer en we reden dan toch maar door naar het einde van het park.

We kwamen enkele mooie plaatsen tegen, zonder echter een waauw-gevoel. We hebben teveel pracht gezien in Death Valley denk ik.

Nog een laatste keer in de zon naar de rode pieken gaan kijken en nu zijn de meisjes ook mee de berg op gelopen.

Dat is trouwens niet meer zo simpel voor mij. Ik ben deze nacht uit bed gevallen en heb een rib gekneusd! Dus iedere draaibeweging of als ik iets moet dragen doet vreselijk pijn.

Natuurlijk heeft Marie-Laure nu ook ergens pijn (ik meen aan haar voet ofzo)

Daarna zijn we gaan eten in het enige restaurant dat hier is, maar echt met houten balken enzo, echt Utah zoals je verwacht.

Wij en Charlotte namen buffet: spareribs, kip, steak, héééél véééél groenten (eindelijk), typische aardappelcake (lekker dat dat is!), puree, rijst, enz.

Victor en M-L kregen mijn dessert: brownies, chocoladetaart, ijs…

Daarna zijn de kinderen direct gaan slapen, ik heb nog een verslagje getypt.

Luc maakt ondertussen alle fotokaarten leeg. Gelukkig kunnen we alle foto's op de laptop zetten.

Vorige                                                                                Volgende